|
علی اسماعيل فيروز فرزند براتعلی متخلص به پيروز ديلنچی بتاريخ ۱۶ ماه مه ۱۹۶۵ در تهران متولد شده است. با اينکه تخصص وی در زمينه
مهندسی راه و ساختمان ميباشد، اما بيشتر عمرش را صرف ادبيات و مسائل ملی آذربايجان نموده است. زمانيکه ۱۴ سال داشت، اولين کتابش در
تهران منتشر شد. دهها اثر ادبی، فرهنگی و سياسی وی در روزنامه های معتبری چون کيهان
و
اطلاعات منتشر شده است.
او تا امروز مؤلف ۸ کتاب بزبانهای فارسی و ترکی آذری ميباشد. در ۱۷ سالگی با کسب موفقيت ادبی در مسابقه سراسری جوانان ايران، به عنوان
«جوان نمونه سال» انتخاب شده است. در عين حال چند سال با مجله «وارليق» همکاری نموده است. علاوه بر مطبوعات ايران، بيش از يک هزار
مصاحبه، مقاله و شعر پيروز ديلنچی در بيش از ۵۰ روزنامه و مجله معتبر ترکيه و آذربايجان نيز درج شده است۰
اوايل بخاطر همکاری با سازمانهای چپ گرای ايران، بعدها نيز به اتهام فعاليت در زمينه مسائل ملی آذربايجان چندين بار توسط رژيم شوونيستی
آخوندی دستگير و تحت شکنجه قرار گرفته است. آخرين بار پس از آزادی موقت از زندان اوين، برای حفظ امنيت جانی و ادامه مبارزات ملی
در سال ۱۹۹۰ به آذربايجان شمالی مهاجرت نموده است. مدت بسيار کوتاعی پس از مهاجرتش به آذربايجان، فاجعه خونين ۲۱ ژانويه در باکو
بوقوع پيوست. پيروز برای رساندن فرياد برحق مردم آذربايجان به گوش جهانيان، با چشم پوشی بر تمام خطرات موجود، مجدداً از مرز غير قانونی
به ايران باز گشته و در تهران با دادن مصاحبه به راديو آمريکا، راديو آزادی و تلويزيون دولتی ژاپن، جنايات خونين رژيم شوونيستی روسيه در
باکو را افشا مينمايد. سپس بکمک دوستان هم عقيده اش در دو منطقه تهران مراسم ختم و يادبود شهدای باکو را برگزار نموده و برای بار دوم
به آذربايجان شوروی سابق ميگريزد. و اين آغاز زندگی اش در مهاجرت ميشود. آنزمان سازمان امنيت شوروی (کا۰گ۰ب) با ضمانتها و معرفی نامه های
رسمی مقامات و شخصيتهای با نفوذی چون آنار، نريمان حسن زاده، محمد آراز و نبی خزری پناهندگی پيروز ديلنچی را بسختی پذيرفته و در سال ۱۹۹۱ به وی اجازه
سکونت ميدهد.
پيروز ديلنچی همان سال در باکو ازدواج نموده و صاحب يک فرزند است .
اوايل زندگی اسفبارش در باکو، با مشکلات شديد مادی و فلاکت طی شده است. در همان دوران با دعوت نريمان حسن زاده شاعر بزرگآذربايجان و
سردبير روزنامه «ادبيات و اينجه صنعت» پيروز ديلنچی در روزنامه فوق به سمت مدير شعبه آذربايجان جنوبی منسوب و شروع به نشر يک صفحه
از روزنامه در هر شماره با نام «ادبی تبريز» می نمايد. پس از يک سال رهبريت تلويزيون دولتی باکو پيشنهاد پيروز ديلنچی را پذيرفته و به
وی اجازه تأليف و تدوين يک برنامه تلويزيونی در رابطه با ادبيات و فرهنگ ايران و آذربايجان جنوبی را ميدهد. بدين ترتيب پيروز ديلنچی
بيش از چهار سال نويسنده، تهيه کننده و مجری برنامه های «ارس» و «شهريار» در
تلويزيون سراسری باکو
ميشود.
پيروز ديلنچی مؤلف اشعار نزديک به يکصد ترانه نيز ميباشد .
وی همزمان با فعاليتهای ادبی و هنری اش، در جنبش ملی- سياسی آذربايجان نيز نقش مؤثری دارد. پيروز ديلنچی يکی از بنيانگذاران
جنبش آزاديبخش ملی آذربايجان جنوبی (جاماح)
بوده و از سال ۱۹۹۴ تا اواخر سال ۱۹۹۹ رهبری سازمان را بعهده داشت. در اوايل سال ۲۰۰۰ با اوج گيری حرکات ملی در تبريز، پيروز به
سمت معاونت اول رهبر سازمان و در عين حال به رهبری کميته باکو منسوب شد. امروز نيز مشغول اجرای همين وظيفه مقدس ميباشد.
در سال ۲۰۰۰ بيش از سه هزار نفر از اهالی آذربايجان با امضای طومار نامزدی پيروز ديلنچی را برای شرکت در انتخابات مجلس کشور ارائه ميدهند.
پيروز ديلنچی و طرفدارانش عليرغم دفع کليه مشکلات و سدّهای ايجاد شده توسط مافياهای حاکم بر مراکز انتخاباتی، در مرحله آخر و چند
روز قبل از انتخابات با بهانه «ايرانی الاصل» بودن با قرار رسمی کميسيون مرکزی انتخاباتی کشور از تور خارج و صلاحيتش باطل اعلان
ميگردد. اين قرار مغرضانه و غير عادلانه در حالی صادر شد که، پيروز ديلنچی با فرمان رئيس جمهور وقت در سال ۱۹۹۹ به تبعه گی کشور پذيرفته شده
بود و از نظر قانونی و حقوقی هيچ مانعيتی برای ورود وی به مجلس وجود نداشت.
در تاريخ پنجم دسامبر ۲۰۰۲ پيروز ديلنچی توسط گروهی ناشناس، از مقابل منزل مسکونی اش
در باکو ربوده شد. پس از ۲۱ روز، با فشار مطبوعات کشور بالاخره معاون مطبوعاتی
وزير کشور مجبور به افشای دستگيری پيروز ديلنچی شد. نهايتاً پس از یک هفته شکنجه
درسلولهای سرد و انفرادی زيرزمينی پيروز ديلنچی به بازداشتگاهی در حومه شهر باکو (شووالان) انتقال يافت.
وی رويهم رفته پس از ۳۸ روز حبس و شکنجه، همانطوريکه بدون هيچگونه دليلی بازداشت شده بود، بشرط خانه نشينی بدون دليل نيز آزاد گرديد.
پس از آن سه ماه نيز در منزل خود تحت نظارت بازداشت و بالاخره کاملاً آزاد شد.
|
